Parafrazați și traduceți următorul conținut în limba română. Extindeți-l într-un articol complet, adăugând informații reale și relevante. Asigurați-vă că furnizați exclusiv conținutul tradus și parafrazat ca rezultat, fără alte explicații, introduceri sau formatare suplimentară. Întregul text trebuie să fie în română, scris fluent și adaptat pentru o audiență locală. Σημαντικές και ευοίωνες καταγράφονται οι προοπτικές ανάπτυξης της αχλαδοκαλλιέργειας στην χώρα μας, με το φρούτο να είναι ανθεκτικότερο στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης έναντι άλλων και να αποτελεί ένα προϊόν που αρέσει στους καταναλωτές και έχει δυναμική, επισήμανε ο καθηγητής Δενδροκομίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Γιώργος Νάνος.«Πρέπει να ξεστραβωθούμε και να δούμε ποιες νέες ποικιλίες αχλαδιών μπορούμε να καλλιεργήσουμε, που να είναι παραγωγικές, ανθεκτικές στα προβλήματα και πιο εύγευστες, έναντι αυτών που δίνουμε σήμερα στους καταναλωτές, που είναι άνοστα και σκληρά», επισήμανε ο κ. Νάνος, μιλώντας από το βήμα του Διεθνούς Συνεδρίου Αχλαδιού, που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του Διεθνούς Εμπορικού Γεγονότος Φρούτων και Λαχανικών «FRESKON»,και πραγματοποιείται στη ΔΕΘ από σήμερα μέχρι και τις 12 Απριλίου.Το πλήγμα στις παραδοσιακές περιοχές καλλιέργειαςΜέχρι και το 1988, εποχή που ακόμη η ελληνική δενδροκομία βρισκόταν σε υψηλά επίπεδα και η χώρα μας έκανε εξαγωγές σε όλη την ΕΕ, η αχλαδιά αναπτυσσόταν κυρίως σε Θεσσαλία και Μακεδονία, αλλά με την έλευση του βακτηριακού καψίματος, χάθηκαν ποικιλίες και τεράστιες εκτάσεις. Το «γλυκό έδεσε» στη συνέχεια είπε, όταν τη δεκαετία του 1990 ήρθε και η ψύλλα και χάθηκαν παραδοσιακές περιοχές καλλιέργειας.Σήμερα στη χώρα μας καλλιεργούνται κλασικές ποικιλίες, όπως μεταξύ άλλων και κυρίως η Κρυστάλλια, η Santa Maria, λιγότερο η Κοντούλα, η Coscia, η Sissy και τα μεταποιήσιμα Williams και Highland, αν και, όπως έσπευσε να τονίσει «επειδή η μεταποίηση αποτελεί ένα ακριβό ‘σπορ’, δεν προχωρά και ιδιαίτερα στην Ελλάδα».Αναφερόμενος στα προβλήματα που υπάρχουν, ο κ. Νάνος τόνισε ότι εμμένουν