Ήταν στο μακρινό 1994 όταν ο Ρόμπερτ Ρούμπιν διεκήρυττε πως «ένα ισχυρό δολάριο είναι προς το εθνικό συμφέρον», σηματοδοτώντας μια στροφή στην έως τότε στάση των ΗΠΑ. Έκτοτε η επίσημη γραμμή της Ουάσινγκτον ήταν είτε η επανάληψη αυτού του δόγματος είτε η αποφυγή οποιασδήποτε δημόσιας συζήτησης για την κατάλληλη ισοτιμία του δολαρίου.Σήμερα η πολιτική αυτή τίθεται υπό αμφισβήτηση. Με το εμπορικό δόγμα των ΗΠΑ να γίνεται όλο και πιο προστατευτικό και το δολάριο να εξασθενεί απότομα, οι σταθερές των τελευταίων τριών δεκαετιών φαίνεται να καταρρέουν. Η κυβέρνηση Τραμπ δεν μιλά με ενιαία φωνή. Ο νέος υπουργός Οικονομικών, Σκοτ Μπέσεντ, επιμένει ότι η πολιτική του ισχυρού δολαρίου εξακολουθεί να ισχύει. Ωστόσο, τόσο ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ όσο και ο αντιπρόεδρός, Τζέι Ντι Βανς έχουν παραδεχθεί δημοσίως ότι η δύναμη του δολαρίου αποτελεί πρόβλημα για τη βιομηχανία των ΗΠΑ. Ακόμη και εάν οι ΗΠΑ επιστρέψουν – σε επίπεδο ρητορικής – στο δόγμα του 1994, οι πολιτικές που προωθούν – σε συνδυασμό με την «αφύπνιση» της Ευρώπης και την αιφνίδια στροφή σε αύξηση των αμυντικών δαπανών, πυροδοτούν ανατροπές στην αγορά συναλλάγματος.Οι νέες πολιτικές της κυβέρνησης Τραμπ και η πτώση του δολαρίουΗ νομισματική αγορά αντιδρά έντονα στις νέες, επιθετικές εμπορικές πολιτικές των ΗΠΑ. Το δολάριο έχει υποχωρήσει σε χαμηλό πενταμήνου έναντι του γεν, ενώ το ευρώ σημείωσε την περασμένη εβδομάδα άνοδο 4,5% έναντι του αμερικανικού νομίσματος – τη μεγαλύτερη εβδομαδιαία άνοδό του από το 2009. Εάν η τάση αυτή συνεχιστεί, θα αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες μεταβολές της ισοτιμίας του δολαρίου μετά από πάνω από μια δεκαετία ισχύος.Αξίζει να σημειω