Parafrazați și traduceți următorul conținut în limba română. Extindeți-l într-un articol complet, adăugând informații reale și relevante. Asigurați-vă că furnizați exclusiv conținutul tradus și parafrazat ca rezultat, fără alte explicații, introduceri sau formatare suplimentară. Întregul text trebuie să fie în română, scris fluent și adaptat pentru o audiență locală. Αυτό ξέρουμε, αυτό εμπιστευόμαστε. Ποιο; τα επιδόματα. Η στρατηγική είναι παλιά, δοκιμασμένη και – για κάποιους- αποτελεσματική: λίγα χρήματα στους ευάλωτους, λίγο «δέσιμο» με τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας (δημιουργία εξαρτήσεων το λένε οι κακές γλώσσες αυτό).Τα 250 ευρώ στους χαμηλοσυνταξιούχους και τα ΑμεΑ, μαζί με την επιστροφή ενός ενοικίου, δεν είναι απλά μέτρα οικονομικής πολιτικής. Είναι και πολιτική επιβίωσης. Της κυβέρνησης. Με τα δικά μας χρήματα. Γιατί χρήματα δικά του το κράτος δεν έχει. Το πλεόνασμα για το οποίο πανηγυρίζουμε που είναι διπλάσιο από αυτό για το οποίο έχουμε δεσμευτεί (το λες και αντιφατικό σε μία χώρα με τους μέσους μισθούς και την αγοραστική δύναμη καθηλωμένα στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ), από εμάς βγήκε.Κι αν αναρωτιέστε ποιος παίρνει το 250άρι, η απάντηση είναι: περίπου το 45% των συνταξιούχων. Όσοι τολμούν να ξεπερνούν τα 1.100 – 1.200 ευρώ μεικτά είναι πλούσιοι. Οι συνταξιούχοι, ανεξάρτητα αν έχουν το πρόθεμα «χαμηλό-» ή όχι, γκρίνιαζαν πριν από το Πάσχα για το γεγονός ότι είχαν ξεμείνει από ρευστό και δεν μπορούσαν να κάνουν γιορτές. Η γκρίνια τους, έγινε αντιληπτή στο Μαξίμου σχετικά αργά και έτσι, δεν πρόλαβαν να αλλάξουν τις ημερομηνίες καταβολής των συντάξεων Μαΐου, ώστε να διευκολύνουν τους συνταξιούχους. Όμως το πρόβλημα δεν ήταν «γραφειοκρατικής φύσεως». Ήταν καθαρά οικονομικής. Και η γκρίνια μπορεί με ταχύτητα να μετατραπεί σε οργή.Αλλά το κερασάκι στην τούρτα είναι αλλού. Σε μια χώρα όχι μόνο με πλεόνασμα – μαμούθ, αλλά και με στεγαστικό πρόβλημα – μαμούθ, με ενοίκια που δεν παλεύονται ούτε με συνενοίκηση τριών γενεών, η κυβέρνηση επιμένει να αντιμετωπίζει το ζήτημα με… ενίσχυσ